Gobbledygook in persberichten

“[Company X] has remained faithful in its commitment to producing unparalleled entertainment experiences based on its rich legacy of quality creative content and exceptional storytelling. Today, [Company X] is divided into four major business segments. Each segment consists of integrated, well-connected businesses that operate in concert to maximize exposure and growth worldwide.”

Zeg eens eerlijk: leest deze tekst nu lekker weg? Valt hieruit op te maken wat Bedrijf X precies doet? Veel van deze woorden zijn wat Engelstaligen gobbledygook noemen: woorden die té veel gebruikt worden en (daardoor?) geen specifieke betekenis hebben. In een grootschalig onderzoek analyseerde de onlinemarketing-strateeg David Meerman Scott ruim 700.000 Amerikaanse persberichten en concludeerde dat PR-professionals er veelvuldig gebruik van maken. In Nederland kennen we het verschijnsel ook – er wordt zelfs jaarlijks een vaagtaal-verkiezing gehouden! Blijkbaar storen veel mensen zich aan inhoudsloze woorden. En ook journalisten lijken er een hekel aan te hebben. Zij ontvangen het liefst een neutraal, objectief persbericht. Maar dat kan best lastig zijn, want als bedrijf ben je natuurlijk wel trots op je product en wil je de hele wereld ervan overtuigen dat jij de beste bent.

Hoe kunnen we het gebruik van containerwoorden in persberichten dan vermijden? Het beste advies hiervoor is om je klant als uitgangspunt te nemen bij het schrijven, niet je product. De lezer wil weten welke problemen jouw product kan oplossen. Vage omschrijvingen, zoals in het voorbeeld hierboven, zullen dat niet duidelijk maken. Nog een aantal tips:

- Met Google Trends kun je nagaan op welke woorden veel gezocht wordt via Google. Zo kun je een aantal termen uit je tekst halen en die bij Google Trends invoeren. Krijg je weinig tot geen resultaten? Probeer dan een synoniem te vinden of kijk of je het woord weg kunt laten. Een voorbeeld: ‘unieke oplossing’ blijkt geen populaire zoekterm. Je kunt je dus afvragen of het zinvol is jouw product op deze manier te omschrijven.
- Als je het lastig vindt om je productomschrijving op papier te krijgen, dan zou free writing een goede techniek kunnen zijn. Schrijf eerst alles op wat in je opkomt. Lees niet meteen terug wat je geschreven hebt en corrigeer niets, maar maak er pas later goedlopende zinnen van. Grote kans dat het resultaat een tekst is zonder vage, inhoudsloze woorden.

Overigens is de bedrijfsbeschrijving hierboven geen fictief voorbeeld. Scott vond deze (inmiddels verouderde!) tekst op de website van de betreffende organisatie. Had jij kunnen raden dat Bedrijf X in werkelijkheid Disney is?

Influx PR in het kort...

Influx PR onderscheidt zich door de goede relaties en frequente contacten met journalisten. Hierdoor zijn wij op de hoogte waarin zij geïnteresseerd zijn en kunnen we een koppeling maken tussen de expertise van organisaties en de pers. Dit doen wij door het opstellen en verspreiden van persberichten, evenals het initiëren en coördineren van bijvoorbeeld artikelen en interviews.

Influx PR profileert zich niet als puur verzendbureau voor persberichten, want PR is veel meer. Wij zetten ons in om voor onze klanten te bouwen aan sterke persrelaties. We kennen de markt, signaleren de mogelijkheden in de media en spreken de juiste taal. Naast het opbouwen van relaties met algemene en vakmedia kunnen wij tevens een sterke en doeltreffende aanwezigheid binnen Social Media (Twitter, Facebook) opbouwen.

De zorg voor inhoud van externe communicatie-uitingen, zoals klantcases, webteksten, brochures, nieuwsbrieven en handleidingen neemt Influx PR graag van u over.

Ons Koekiemonster…

Vorige week was-ie er niet. Dat scheelde toch maar mooi zo’n vier tot acht koekjes en een paar chocolade-eitjes. Ja, bij ons staat er een schaaltje met koekjes op de tafel in de hal. Soms wat extra’s; zoals nu de vroege paaseitjes. Bij de koffie/thee wordt er wat van dat schaaltje gepakt en soms – als je er toevallig langsloopt – een extra versnapering.


Vorige week wat minder. Onze trouwe postbezorger bleek vervangen door een andere. Die laatste deed de kaarten, brieven en magazines in de buitenbus naast de deur maar het reguliere Post.NL-exemplaar komt altijd via de deur naar binnen en geeft de post af onder het mom van “dan hoeven jullie niet naar buiten…”.
Na dat drie dagen te hebben gedaan, kwam de werkelijke reden van z’n trouwe bezoek: “Zie dat er koekjes staan, mag ik er eentje?”
Tuurlijk zeg je dan ja en daarmee is een traditie geboren…

“Alsjeblieft, de post. - ’t Is koud buiten. – Tot morgen! – O ja, mag ik een koekje?”
Onbespied (denkt-ie) pakt hij, na een bevestigend antwoord, zijn lekkernij: een midi-stroopwafeltje… en als hij denkt dat niemand ’t ziet ook nog een koffiekoekje… en toen die vroeggeboren eitjes in glinsterende papiertjes in een mandje lagen te glimmen: twee verschillende kleuren extra voeding voor de bezorger op de fiets…


Deze week is-ie er weer. “Gelukkig wel”, zegt hij. “Ik moest nog vakantiedagen opmaken - O ja, mag ik een koekje?”
Het mandje met nog een paar geselecteerde eitjes was net voor zijn binnenkomst naar een andere plek gered. De koekjesschaal niet bijgevuld met midi-stroopwafeltjes. Keuze was dus beperkt tot de minst aantrekkelijke. Dan maar vier, dacht-ie dit keer, want het is koud buiten. En ook ons Koekiemonster moet zich daar tegen wapenen!